سپاس برای خدایی که ما را به وسیله‌ی اسلام آوردن عزّت و سرافرازی بخشید و ما را به‌سوی ایمان هدایت نمود و درود و سلام بر سرور پیامبران و فرستادگان، حضرت محمد –صلّی‌الله علیه و سلّم– و درود و سلام بر پیروان آن حضرتص و بر کسانی باد که تا روز قیامت به نیکی راه آنان را می‌پیمایند.
اما بعد
سخنم راجع به این قضیه‌ی ضروری، پیرامون سه محور زیر می‌چرخد:
١- واقعیت دردآور ملّت فلسطین در رویارویی با دشمنی جهانی.
٢- تکلیف آحاد امّت اسلامی در خصوص کمک و یاری ملّت فلسطین.
٣- استراتژی اتّکا به خود.
اوّل- واقعیت دردآور ملّت فلسطین در رویارویی با دشمنی جهانی:
در قرن گذشته میلیون‌ها مسلمان به قتل رسیده‌اند و آواره و در به در شده‌اند بدون آنکه احدی از حال و وضعیت آنان آگاهی یابد، چون ماهواره‌ها و اینترنت و خبررسانی‌های جهانی نبود؛ اما جهان امروزی که در موقعیت انفجار معلومات قرار دارد هنوز نتوانسته که خوارکردن و فشار و کُشت و کشتار و آواره‌کردن ملّت فلسطین را از بین ببرد چه برسد به این‌که در تمامی مناطق و سراسر کره‌ی زمین بدان آگاه باشد. از اینجا مسؤولّیّت در قبال این معلومات سرسام‌آوری که پیش روی هر انسان آزاده و بزرگ و عزیز و گرامی است، دو چندان می‌شود و هرگاه بخواهیم که دستمان را بر روی حقایق بگذاریم، باید اذعان داشت که ملّت فلسطین بر همسایگانش تجاوز ننموده و احدی را از سرزمینش نرانده است و همانا اسرائیل برای آن‌ها نشانده شده و تمام قوای جهانی و دشمن اسلام و مسلمانان آن را یاری می‌کند تا این‌که اسرائیل از دست فلسطین نجات یابد و شرق اسلامی به طور عام و ملّت فلسطین به طور خاص گرفتار آنان شده است و سوّمین حرم پس از حرم مکّه و مدینه و اولین قبله مسلمانان اسیری شده که از ظلم صهیونیست‌ها به خداوند شکایت می‌برد. اینک برخی از آمار از مراکز تحقیقات آمریکا پیرامون آنچه که از زمان انتفاضه در مورّخ ٢٩ سپتامبر ٢٠٠٠ میلادی تاکنون روی داده است، می‌آوریم:[١٣]
١) ٧٢٢ کودک فلسطینی در مقابل ١٢١ کودک اسرائیلی کشته شده است.
٢) ٣٨٧٠ مرد و زن فلسطینی در مقابل ١٠٨٤ مرد و زن اسرائیلی به قتل رسیده است.
٣) ٢٩٧٦٨ نفر فلسطینی در مقابل ٧٦٣٣ نفر اسرائیلی مجروح شده‌اند.
٤) آمریکا روزی ٢٣٣٢٩٠ دلار به فلسطینی‌ها می‌دهد در حالی که به اسرائیلی‌ها به طور مدام ١٥١٣٩١٧٨ دلار از قبیل کمک‌های مردمی غیرنظامی و اقتصادی می‌دهد.
٥) از زمان انتفاضه‌ی دوم مورخ ٢٩/٩/٢٠٠٠ تاکنون یک زندانی اسرائیلی یافت نشده در حالی که ٩٤٩٢ زندانی فلسطینی یافت می‌شود.
٦) یک خانه‌ی اسرائیلی ویران نشده در حالی که ٤١٧٠ خانه‌ی فلسطینی ویران شده است.
٧) میزان بیکاری اسرائیل حدود ٩/٨% است امّا میزان بیکاری فلسطین حدود ٢٤-٣١% است به دلیل اقدامات سخت‌گیرانه‌ی اسرائیلی‌ها.
٨) تا سال ٢٠٠٣ یک خانه‌ی مسکونی برای فلسطینی‌ها ساخته نشده است در حالی که از مارس ٢٠٠١ تا یولیو ٢٠٠٣، حدود ٦٥ منطقه مسکونی برای اسرائیلی‌ها ساخته شد.
این‌ها برخی از آمار آمریکا در خصوص وضع اسرائیل - که دولتی اشغالگر است - و وضع صاحبان اصلی سرزمین فلسطین است و واقعیت کنونی که بر سرزمین فلسطین حاکم است تلخ‌تر از هر آماری است و خداوند متعال راست فرموده آنگاه که می‌فرماید:
﴿ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمۡۖ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنۡهُمۡ لَيَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ ١٤٦﴾ [البقرة: ١٤٦]
«آنان که بدیشان کتاب (آسمانی) داده‌ایم، او را (که محمد نام و پیغمبر خاتم است، خوب) می‌شناسند، بدان گونه که پسران خود را می‌شناسند و برخی از آنان بی‌گمان حق را (از جمله پیغمبری محمد و قبلگی کعبه را) پنهان می‌دارند، در حالی که می‌دانند.»
حالا که فرصتی برای انتخابات آزاد پیش آمده و فلسطینی‌ها حکومت خویش را با اطمینان کامل انتخاب نمودند، فشارهای زیادی جهت خراب کردن روابط میان فلسطینی‌ها و ایجاد اختلافات و جنگ‌ها اعمال می‌شود؛ جنگ‌هایی که تنها سازندگان آن از میان صهیونیست‌ها و کسانی که پشت سر صهیونیست‌ها هستند، از آن سود می‌برند؛ تا در نتیجه ملّت و حکومت فلسطین را بر خضوع و تسلیم یا گرسنگی مجبور کنند.
گویم: همانا این موضع‌گیری‌ای است که بر حکومت‌ها و جوامع و افراد امّت اسلامی واجب می‌گرداند که در این زمینه موضع‌گیری واحد از نظر کمک و یاری و پشتیبانی و همکاری و همیاری بر نیکی و تقوا و ایستادن در مقابل گناه و دشمنی و تجاوز و ایجاد اختلاف و تفرقه میان فرزندان یک ملّت واحد، داشته باشند.
دوّم- تکلیف آحاد امّت اسلامی در خصوص کمک و یاری به برادرانشان در فلسطین:
از خلال فهم نصوص شرعی و توجه به حوادث و رویدادهای امروزی بر سرزمین فلسطین و عرب و اسلام و جهان، می‌توانم بگویم که: همانا از واجبات شرعی بر تمام مسلمانان اعم از افراد و سازمان‌ها و گروه‌ها و حکومت‌ها، این است که به دادِ ملّت فلسطین برسند و آنان را کمک و یاری نمایند. برخی از دلایل این امر به قرار زیر است:
١) در قرآن کریم ١٣٣ بار دستور به انفاق و تشویق بر آن و نکوهش آزمندی و بخل آمده است که ٣٣ بار آن درباره‌ی زکات در آیات مکی و مدنی و ١٠٠ بار درباره‌ی انفاق به صورت عام هر چیزی که موجب بخشش مال شود (زکات و غیرزکات) جهت برآوردن نیازهای عمومی و خصوصی افراد، آمده است و این مقدار در تشویق بر انفاق خیلی زیاد است.
٢) حوزه‌ی انفاق در قرآن کریم، برآوردن نیاز نیازمندان است، به گونه‌ای که تشویق بر انفاق در ٢١ جا در مصارف انفاق آمده است در حالی که تشویق بر انفاق برای جهاد در راه خدا در ١٤ جا آمده است. هردو امر مذکور (یعنی انفاق برای برآوردن نیاز نیازمندان و انفاق برای جهاد در راه خدا) بر مردم فلسطین منطبق است.
٣) در پژوهش خودم راجع به سلطه‌ی ولی‌امر در تعیین واجبات مالی (ضرائب)، صفحه‌ی ١٨٠-٢٢١، بیش از سی دلیل از قرآن و سنّت آورده‌ام مبنی بر این‌که واجب در مال تنها منحصر به زکات نیست بلکه شامل حقوق دیگری می‌شود که برای همه‌ی نیازهای مسلمانان و غیرمسلمانانی که در سایه‌ی دولت اسلام زندگی می‌کنند، کفایت می‌کند.
٤) قواعد شرعی، کمک و یاری برادران فلسطینی‌مان را بر هر مسلمانی واجب می‌گرداند؛ برخی از این قواعد شرعی عبارتند از:
- «الضرر یزال»: «ضرر و زیان باید از بین رود.»
- «یتحمل الضرر الخاص لأجل الضرر العام»: «ضرر خاص به خاطر [از بین بردن] ضرر عام، قابل تحمل است.»
- «الضرر الأشد یزال بالأخف»: «ضرر بیشتر به وسیله‌ی [متحمل شدن] ضرر کمتر از بین می‌رود.»
- «الحاجة تنزل منزلة الضرورة عامة کانت أو خاصة»: «نیاز به منزله‌ی ضرورت است اعم از نیاز عام و نیاز خاص.»
- «ما لا یتم الواجب إلا به فهو واجب»: «هر چیزی که واجب جز به وسیله‌ی آن تحقق نیابد، آن چیز هم واجب است.»
- «الحاجي والتحسیني خادم للضروري»: «حاجیات و تحسینیات، در خدمت ضروریات هستند.»
- «اختلال الضروري یُخِلُّ بالحاجي والتحسیني»: «اختلال در ضروریات، موجب اختلال در حاجیات و تحسینیات می‌شود.»
- «الشریکان في عین مال أو منفعة إذا کانا محتاجین إلی دفع مضرة أو إبقاء منفعة أجبر أحدهما علی موافقة الآخر»: «دو نفری که در عین مال یا منفعتی شریک هستند، هرگاه هردو نیاز به دفع ضرر یا ابقای منفعت داشته باشند، یکی از آن دو مجبور می‌شود تا با دیگری موافقت نماید.»
این قواعد شرعی‌ای که سیوطی یا ابن نجیم در «الأشباه و النظائر»، شاطبی در «الموافقات» و ابن رجب در «القواعد الفقهیة» ذکر کرده‌اند، موجب آن می‌شود که هرچه سریعتر به دادِ برادرانمان در فلسطین برسیم و به آنان کمک و یاری نمائیم، زیرا ضرر حتمی وجود دارد که آن هم پایمال کردن حقوق اسلامی است که موجب اشاعه‌ی روحیه‌ی یأس و ناامیدی در امّت اسلامی می‌گردد به علاوه موجب می‌گردد که دشمنان با کمک وسایل مادّی و معنوی قوی با برادرانمان در فلسطین جهاد کنند و امّت اسلامی در پیشگاه پروردگارش سستی به خرج می‌دهد.
٥) دانشمندان اسلامی در تمامی مذاهب فقهی در گذشته و حال بر وجوب بخشش فزونی مال بر هر فرد درمانده و نیازمند متفق‌اند. قرطبی در تفسیرش، (١/٢٢٥) اتفاق علمای امّت اسلامی بر آن را نقل کرده است و هر مسلمانی می‌تواند که برای چنین امری در مذهب حنفی به آنچه که سرخسی در کتاب «المبسوط»، (٢٤-٢٩) ذکر کرده یا آنچه که کاسانی در کتاب «بدائع الصنائع» (٦/١٨٨) آورده، مراجعه نماید و در مذهب مالکی می‌توان به کتاب «الموطأ» اثر امام مالک (١٧١) و کتاب «المنتقی» اثر باجی (٦/٣٩) و کتاب «القواعد» اثر ابن مکی (٢/٣٤) و کتاب «الموافقات» اثر شاطبی (١/٩٧) مراجعه کرد. در مذهب شافعی نیز می‌توان به کتاب «الغیاثی» اثر جوینی، فصل «المشرفین علی الضیاع» (٣٣٧-٣٤٢) و کتاب «الأحکام السلطانیه» اثر ماوردی (١٨٣) و کتاب «المجموع» اثر نووی (٩/٣٢) و کتاب «مغنی المحتاج» اثر شیرازی (٤/٣٠٨) مراجعه نمود. در مذهب حنبلی نیز می‌توان به کتاب «الأحکام السلطانیه» اثر فراء (٢٢٠) و کتاب «المغنی» اثر ابن قدامه (٨/٦٠٢) (١١/٣٤٣) مراجعه کرد و در مذهب زیدی هم می‌توان به کتاب «شرح الأزهار» اثر ابن مرتضی (٢/٥٥٤) مراجعه نمود و عجیب است که عبارات صریحی از بسیاری از این فقها وجود دارند که از جمله حق گرسنگان و بیماران و نیازمندان است که از حریمشان به خاطر حقشان در بخشش فزونی مال و اقامه‌ی عدل در بذل و بخشش پیکار کنند. قرضاوی در برنامه‌ی «شریعت و حیات، که شبکه‌ی الجزیره در مجموعه‌ی ویژه‌ای در اول آوریل ٢٠٠٦ راجع به حقوق گرسنگان و نیازمندان آن را پخش کرد، اشاره نموده است.
٦) عبارت‌های صریحی از بسیاری از فقهای امّت اسلامی آمده مبنی بر این‌که بر آحاد امّت اسلام واجب است که تکلیفشان را راجع به برادران نیازمندشان ادا کنند هر چند این تکلیف مالی بیشتر از زکات هم باشد. از جمله این سخنان و عبارت‌های صریح فقها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف- ابن حزم تعلیقی را بر حدیثی که بخاری با سند خود از عبدالله بن عمر روایت کرده که پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– فرموده‌اند: «من لا یَرحم لا یُرحم»: «هرکس رحم نکند، به وی رحم نمی‌شود» آورده و گفته است: «هرکس مالی اضافی داشته باشد و ببیند که برادر مسلمانش گرسنه و برهنه است و به دادش نرسد، بدون شک به وی رحم نکرده است.»[١٤]
ب- ابن سعد در کتاب «طبقات الکبری» (٣/٣١٦) از عمر بن خطابس آورده که وی گوید: اگر برای مردم مال کافی را نمی‌دیدم، ساز و برگ و وسایل دیگران را وارد هر خانواده‌ای می‌کردم تا به اندازه‌ی شکمشان آن را میان خود تقسیم کنند، زیرا مردم اگر به اندازه‌ی شکمشان خوراک داشته باشند، هلاک نمی‌شوند.
ج- ماوردی در کتاب «الأحکام السلطانیه» صفحه‌ی ١٨٣ ذکر کرده که عمر بن خطاب قومی را به پرداخت دیه‌ی مردی که از گرسنگی فوت کرده بود، مجبور کرد؛ زیرا آن مرد از آن قوم درخواست آب اضافی آنان کرده بود و آنان آب را به او ندادند تا این‌که آن مرد از تشنگی فوت کرد.
د- هندی در کتاب «کنز العمال» شماره‌ی ١٥٨٢٣ و ابن حزم در کتاب «المحلی» (٦/١٥٨) از علی بن ابی‌طالب آورده‌اند که وی گفت: «همانا خداوندU در مال ثروتمندان برای فقرا حقی را به اندازه‌ی نیازشان مقرر فرموده، اگر ثروتمندان آن را از فقرا منع کنند و فقرا گرسنه شوند یا زندگی را به سختی به سر برند، خداوند به سختی ثروتمندان را مورد حسابرسی قرار می‌دهد و آنان را به شدت عذاب می‌دهد.»
ه- جوینی در کتاب خود «الغیّاثی» (ف: ٣٣٩) می‌گوید: هرگاه یک فقیر از بین رود در حالی که ثروتمندان از نیاز وی اطلاع دارند، همگی گناهکارند. در جای دیگری می‌گوید: هرگاه یک فقیر در میان ثروتمندان از بین رود و ثروتمندان از نیازش اطلاع داشته باشند، همه‌شان گناهکارند و خداوند در روز قیامت آنان را مورد بازخواست و حسابرسی قرار می‌دهد.
و- ابن تغری در کتاب «النجوم الزاهرة» (٧/٧٢) و ابن کثیر در کتاب «البدایة و النهایة» (١٣/٢١٥) گفته‌ی عز بن عبدالسلام را آورده‌اند که وی اعلان داشته که هرگاه دشمن وارد سرزمین‌های اسلام شود بر مسلمانان واجب است که با آنان بجنگند و هریک می‌توانند آن مقدار مالی که برای جنگ با دشمن نیاز دارند، بردارند و به وجوب فروش جواهرآلات و وسایل گران‌قیمت حاکمان اشاره کرده تا این‌که آنان نیاز مسلمانان در جهاد را برآورده کنند.
ز- همچنین میان علمای معاصر اتفاق‌نظر وجود دارد مبنی بر این‌که بخشش مال به نیازمندان خواه از طریق زکات یا از طریق غیرزکات، واجب است. از جمله‌ی این علماء شیخ بهی خولی در کتاب «الثروة فی ظل الإسلام» (١٩٣)، دکتر عبدالسلام عبادی در کتاب «الملکیة فی الشریعة الإسلامیة» (٢/٢٧٨)، استاد بنده دکتر محمد بلتاجی رحمه‌الله در کتابش «الملکیة الفردیة فی النظام الاقتصادی الإسلامی» (٢٥٩)، دکتر یوسف ابراهیم در کتاب «النفقات العامة فی الإسلام» (١١٢) و استاد ما شیخ قرضاوی در کتاب «فقه الزکاة» (٢/٩٦١-٩٩٢) هستند.
از این ادلّه‌‌ی زیاد، احکام زیر برمی‌آید:
١- بر هر مسلمانی که قادر است زکات بدهد، واجب است که قسمتی از زکات یا مقداری از اصل مالش را به برادرانش در فلسطین بدهد. به خاطر این‌که در خوارکردن ملتی که سرزمینش و در واقع سرزمین مقدّسمان اشغال شده، ابعاد سیاسی و انسانی وجود دارد و کرامت و ارزش امّت اسلامی از خلال این دشمنی و تحریم و آواره کردن تمام ملّت فلسطین، پایمال می‌شود.
٢- اگر ثروتمندان امّت اسلام، زکات یا قسمتی از زکات را برای نجات وضع موجود می‌دادند حتی اگر از راه زکات سال‌های آینده هم باشد، این امر کمک خیلی خوب و مستحبی بود و حسن و سعید بن جبیر و اوزاعی و ابوحنیفه و شافعی و احمد و اسحاق و ابوعبید دادن زکات قبل از وقتش را جایز دانسته‌اند؛ به دلیل این‌که مسلم روایت کرده که پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– از عباس زکات دو سال را با هم گرفت. این موضوع توسط قرضاوی در کتاب «فقه الزکاة» (٢/٨٢١-٨٣٧) مورد مناقشه و بررسی قرار گرفته و ادله‌ی مخالفان و موافقان ذکر شده است.
٣- اگر ما فلسفه زکات فطری را که بر هر مسلمان ثروتمند یا فقیر، بزرگ یا کوچک، مرد یا زن، واجب است، به زکات مال ملحق کنیم، در این شرایط و اوضاع می‌گوییم: واجب است که هر مسلمان روی کره‌ی زمین چیزی را بدهد که با آن، نیاز برادرانش که دشمنان اسلام از هر راهی آنان را تحریم کرده‌اند، برآورده شود و این امر، بعید و غیرممکن نیست.
٤- وقتی که پنج نفر[١٥] از مشرکان قریش سعی می‌کردند که پیمان‌نامه‌ی تحریم خرید و فروش و معامله با پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– و اصحابش را نقض کنند، آنچنان که ابن قیم در «زاد المعاد» (٢/٤٦) و ابن هشام در «السیرة» (١/٣٥) آورده، آیا در میان امّت اسلام افرادی مثل این پنج نفر یافت نمی‌شود؟ آیا مانند آن‌ها جوانمردانی از ثروتمندان بزرگ و چهره‌های سیاسی یافت نمی‌شود که سعی کنند این تحریم علیه ملّت فلسطین را بشکنند؟!
٥- وقتی که مردانگی وغیرت، مشرکان بنی‌هاشم و بنی‌مطلب را بر‌انگیخت تا این‌که همراه پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– و اصحابش در یک سنگر وجبهه باشند و آنان را کمک و یاری نمایند و همراه آنان در این تحریم داخل شوند همچنان که بخاری آورده است[١٦]، تا جایی که صدای زنان و کودکان و بچه‌ها که از گرسنگی آه و ناله می‌کردند، شنیده می‌شد، آیا فلسطینیان مسلمان و مسیحی با همدیگر جمع نمی‌شوند تا این‌که در مقابل به رکوع واداشتن تمام ملّت فلسطین یک صف واحد شوند و خیابان‌های سراسر فلسطین، یک صف زیر یک شعار «گرسنه آری اما رکوع و سرتسلیم فرود آوردن نه» شود و خداوند هم - إن شاءالله - به زودی گشایش را خواهد آورد همان‌طور که در خاتمه‌دادن تحریم اقتصادی پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– و اصحابش روی داد و پس از آن بلافاصله پیروزی و تسلط و چیرگی بر دشمنان، نصیب مسلمانان شد.
سوّم- استراتژی اتّکا به خود:
همانا تحریمی که نظام جدید جهانی در چهره‌ی زشت و اخمویش، مقرر کرده بر مردم فلسطین به طور خاص و بر حکومت‌های کشورهای عربی و اسلامی به طور عام واجب می‌کند که دو خط متوازی وجود داشته باشد:
١- خط کمکی برای واقعیت امروزی راجع به حل مشکلات امروز در پرداخت حقوق کارگران و تلاش‌گران دولت از تمامی جنبه‌ها و کفایت این ملت.
٢- خط نگاه‌دارندگی، یعنی بی‌نیازی و اتکا به خود در اقتصاد درازمدت و تولیدکننده نه فقط مصرف‌کننده، در پرتو نصوص فراوان دینی.
از جمله‌ی آن حدیثی است که بخاری با سند خویش روایت کرده که پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– فرمودند: «ما أکل أحد طعاما قط خیرا من أن یأکل من عمل یده و إن نبي الله داود (ع) کان یأکل من عمل یده»[١٧]: «احدی هرگز غذایی بهتر از غذای دست‌رنج خویش نمی‌خورد و پیامبر خدا، داود (ع) از دست‌رنج خویش غذا می‌خورد.»
همانا سیادت و سروری هر حکومتی در جهان متوقّف بر حکمتی است که شیخ محمد شعراوی ذکر کرده است: «هرکس خوراکش از دست‌رنج خودش نباشد، هرگز مستقل نخواهد بود» و این‌که شعار استقلال و آزادی را بلند سر دهیم که: «از آنچه می‌کاریم، می‌خوریم و از آنچه می‌سازیم، می‌پوشیم و به هر گرسنه‌ای تور برای ماهی گرفتن تقدیم می‌کنیم نه ماهی.» بدین صورت رقابت و هم‌چشمی، قوی می‌شود و آرزو، بزرگ می‌شود که امّت اسلام سرش را در مقابل دشمن سرکش غربی بلند کند؛ دشمنی که بزرگ و کوچک را به ریزه‌های تولیداتش و بلکه فاسدهای تولیداتش به خواری می‌کشاند. موادی که برایش سخت است که آن‌ها را پنهان کند در نتیجه برای ما صادر می‌کند تا کشت و نسل را نابود گرداند.
حقیقت این است که این رقابت و هم‌چشمی، سخت است اما غیرممکن نیست و به همت‌های مردان و صبر دلیران و دلاورمردان و کرامت و بزرگواری نیکان نیاز دارد. ما می‌توانیم تجربه‌ی مالزی را به عنوان یک نوع سرمشق در اقتصاد و تولید به کار گیریم و به‌سوی بازار مشترک اسلامی حرکت کنیم و می‌توانیم آن کار مشروعی را یاد بگیریم که نجم‌الدین اربکان وقتی که نخست‌وزیر ترکیه بود به آن چشم می‌دوخت و آن کار هم گردآوری نیروهای تولیدی اسلامی جهت ساختن اقتصاد آزاد اسلامی است.
خلاصه
اوّل- اسرائیل سرزمین اسراء و معراج را اشغال کرده و میلیون‌ها فلسطین را کشته و آواره کرده و هزار خانه را به کمک نیروی جهان غربی ویران کرده است. هدفش از این کار، خوار کردن امّت اسلامی و از بین بردن حکومت‌ها و ملت‌هاست و سراسر جهان اقرار می‌کنند که ظلم و ستم بی‌حدی بر دوش این ملّت فلسطین از جانب تجاوزکاران صهیونیست خائن و جنایتکار واقع شده است و هنگامی که فرصتی برای آزادی حقیقی پیش آید و فلسطینی‌ها حکومتی دارای رویه‌ی اسلامی انتخاب کنند، جهان غرب همه‌ی یاریگرانش را وامی‌دارد و تمامی ادارات و مؤسسات مالی و اقتصادی را برحذر می‌دارد از این‌که با فلسطینی تعامل و رابطه داشته باشند و آتش دشمنی و اختلاف را در میان آنان شعله‌ور می‌کند و ضعیفان و سست‌دلان فلسطینی ندای آنان را اجابت می‌کنند به گونه‌ای که این امر، فرمانبرداری همیشگی برای صهیونیست‌ها را مؤکد می‌سازد.
دوّم- وقتی که اغلب نظام‌ها و دولت‌های عربی و اسلامی از یاری برادرانمان در فلسطین و شکستن تحریم اقتصادی که دشمنان امّت اسلام آن را مقرر کرده‌اند - همچنان که این امر در تحریم اقتصادی رسول‌الله –صلّی‌الله علیه و سلّم– و اصحابش توسط مشرکان روی داد - پس در این صورت بر تک‌تک افراد امت‌اسلامی واجب حتمی است که هزینه‌ها و مخارج را برای قیام به این امر تأمین کنند و تمام ساز و سلاح امکانات را برای رهایی از این تحریم تهیه نمایند تا این‌که مسؤولّیّت کافی را در قبال برادرانشان در فلسطین ادا نمایند. بیش از ١٣٣ آیه و نصوص صحیح و صریح نبوی بر این امر دلالت دارند و همگی بیان می‌دارند که یاری هر نیازمندی واجب است. همچنین اقوال مأثور تعدادی از فقهای بزرگ امت‌اسلامی در گذشته و حال این امر را مؤکد می‌سازند و تعجیل پرداخت زکات قبل از موعد مقرر جایز است. یا می‌توان فلسفه‌ی زکات فطر که هر انسانی اعم از فقیر و ثروتمند، کوچک و بزرگ آن را پرداخت می‌نماید، را به زکات مال هم ملحق کرد و آن وقت هر مسلمانی در جهان، چیزی را به مردم فلسطین تقدیم کند و مسلمانان آزاده یا کسانی دیگر تلاش نمایند که این تحریم را بشکنند همان‌طور که بعضی از مشرکان آزاده‌ی قریش این کار را کردند زمانی که تحریم و قطعنامه‌ی اقتصادی پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– و اصحابش را پایان دادند و همه‌ی طیف‌ها و گروه‌های فلسطین در خیابان‌ها و جاده‌های فلسطین برای مواجهه با این تحقیر و اهانت جهانی متحد شوند.
سوّم- وقتی که کمک‌های سریع به بیماران و نیازمندان و پرداخت حقوق کارمندان و کارگران و زحمت‌کشان جزو «واجب مضیق» است، از طرف دیگر «واجب موسع» و درازمدتی هم وجود دارد و آن، حرکت به‌سوی اقتصاد تولیدی و آزاد، همراه با درس گرفتن و عبرت‌گرفتن از تجربه‌ی مالزی در آزادسازی امّت از اتکا به دیگران در مسائل اساسی و حیاتی است.
چهارم- این جزئی از تکلیف عمومی امّت اسلامی است که هر مسلمانی آرزو کند و برای محقق ساختن این آرزو تلاش کند که در آزادکردن اولین قبله مسلمانان و سوّمین حرم پس از حرم مکّه و مدینه و محل اسراء ومعراج سَروَر عالمیان از دست صهیونیست‌های غاصب واشغالگر، مشارکت کند. این، مسؤولّیّت همه‌ی مسلمانان چه حاکمان و چه مسلمانان عادی است.
[١٣]- به سایت ifamericaknew.com مراجعه نمائید.
[١٤]- المحلی، ٦/١٥٧.
[١٥]- این پنج نفر عبارت بودند از : هشام بن عمرو، المطعم ابن عدی، ابوالبختری بن هشام، زمعة بن الأسود و زهیر بن أمیة البختری.
[١٦]- به فتح الباری، ٣/٥٢٩ مراجعه کنید.
[١٧]- صحیح البخاری.
نظرات